یکی از شرایط مصلح شجاعت و آزادمنشی و حریت است، نه دربند تعظیم و دست‌بوسی عوام باشد و نه طمع به مال آن‌ها داشته باشد و نه اهل رو درواسی و رشوه و رفاقت باشد و از سرزنش دیگران باکی نداشته باشد. با شرایط نامبرده که خلاصه‌اش همان آزادمنشی و آزادگی است، می‌تواند مصلح باشد. یک شرط اساسی دیگر این است که انگیزه وی عناد نباشد، رحمت باشد.
یادداشت‌های استاد مطهری، ج 10 / ص 268
