باید توجه داشت که بسیاری از منکرات حکم یک عقده و کلاف درهم پیچیده و گرهی را دارد که از جمع شدن رشته‌های مختلف پیدا شده و باید با سرانگشت عقل و تدبیر و شور و تفکر اجتماعی آن رشته‌ها را از هم جدا و باز کرد. نه علم و اطلاع یک نفر و یا چند نفر کافی است و نه قوه و قدرت یک یا چند نفر، باید همفکری و همکاری باشد. باید در راه مصالح اجتماعی، خیالات رئیسی و مرئوسی و آقایی و شخصیت‌سازی از بین برود. پس هم از لحاظ شرط علم و هم از لحاظ شرط قدرت (در امر به معروف و نهی از منکر) گاهی به اجتماع و تشکل و نظم و انضباط احتیاج است.
یادداشت‌های استاد مطهری، ج 10 / ص 263 و 264
