[vc_row][vc_column][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
آزادی اجتماعی بدون آزادی معنوی میسر و عملی نیست، یعنی ممکن نیست انسان اسیر شهوت و خشم و حرص و آز خودش باشد و در عین حال آزادی دیگران را محترم بشمارد. بشر باید در ناحیه روح خودش از اسارت تمایلات نفسانی آزاد بشود تا بتواند به دیگران آزادی بدهد. حتی اگر در جامعه‌ای ظاهراً آزادی‌های اجتماعی وجود داشته باشد ولی زمینه‌های اصلاح و تهذیب نفس و مبارزه با امیال نفسانی مهیا و فراهم نگردد، این آزادی‌های اجتماعی نیز رفته‌رفته کمرنگ و بی‌رونق خواهد شد و در حد شعار و تظاهر به آزادی تنزل خواهد کرد.
برای توضیح بیشتر به کتاب «آزادی معنوی»، ص 17-22 مراجعه نمایید.
[/vc_column_text]
