مردمی که اهل علم و دانش‌اند، از اوهام و خرافات پرهیز دارند و چون به قوانین جهان آشنایی دارند، خود را بر آن قوانین منطبق می‌سازند و با استفاده از قوانین جهان صنایعی به وجود می‌آورند. مردمی که اهل کار و عمل صالح‌اند، اهل شوخی و مزاح و متلک نیستند و همه چیز را جدی می‌گیرند. از لغو مطلقاً یعنی از کار لغو و سخن لغو و بحث و علم لغو پرهیز دارند. به هنر و ادبیات و زینت‌های زندگی و تجملات، بیش از حد احتیاج و فایده اهمیت نمی‌دهند.
????یادداشت‌های استاد مطهری، ج 15 / ص 141